Ailenin ilk göz bebeği ile miniği arasında kalan, genelde ailenin sevgisini en son gösterdiği ve fikrinin en son alındığı bireyidir. Büyük kardeşin yapmak istemediği ve en küçüğünde ailenin miniği olduğu için evin çocuklara bırakılan tüm işlerini yapan insandır. Bu nedenle genelde ya çok dışa dönük ya da içe kapanık olurlar. "Kurda sormuşlar boynun niye kalın diye?Kendi işimi kendim görürüm de ondan demiş" kıssadan hissesinin baş karakteri kurtturlar.Hem büyüğünü hem de küçüğünü idare etmek zorunda olduğundan dengeli bir ilişki yapısına sahiptirler. Bu yüzden insanlarla anlaşmaları ve onları çözmeleri daha kolaydır. Ailenin daha az ilgisine maruz kaldıklarından bağımsız büyüme gibi bir avantajları vardır. Hem büyüğü hem de küçüğü idare eden ortanca çocukların empati yeteneği gelişmiştir.Ve unutmayın ki bir çok başarılı kişi ortancalardan çıkmıştır: Abraham Lincoln, Bill Gates gibi...
Küçükken yaşadıkları ilgisizlik aşklarına yansır. Yaşayamadıklarını onlarda bulmak, sevgilerine karşılık bulmayı daha çok beklerler. Karşılık görmeyen aşkları onlar için yıkım olabilir. Ayrıca bu çocuklar herhangi bir tartışma ya da olumsuz durum yaşadıklarında diğer kardeşlerine nazaran daha çok etkilenirler. Çocuklukları boyunca ailesi tarafından ilgi görmediği hissini yaşayabilir.
Bu çocuklar ve yaşadıklarıyla ilgili Sunay Akın'ın "Kedi Kırıkları" isimli şiiri güzel bir betimleme olacaktır. Mümkün olduğunca tüm çocuklarımıza aynı zamanı ayırmak; hatta çocuklarımıza zaman ayırmak mutlu bir aile için iyi bir kuraldır. Ayrıca ortancalarımızı ihmal etmeyin.
No comments:
Post a Comment